TROCAR

TROCAR
I
(Del fr. trocart.)
sustantivo masculino MEDICINA Instrumento quirúrgico que consiste en un punzón con punta de tres aristas cortantes y revestido de una cánula, usado para extraer líquidos de las cavidades que los contienen.

CONJUGACIÓN

INDICATIVO
PRESENTE: trueco, truecas, trueca, trocamos, trocáis, truecan.
IMPERFECTO: trocaba, trocabas, trocaba, trocábamos, trocabais, trocaban.
INDEFINIDO: troqué, trocaste, trocó, trocamos, trocasteis, trocaron.
FUTURO: trocaré, trocarás, trocará, trocaremos, trocaréis, trocarán.
CONDICIONAL: trocaría, trocarías, trocaría, trocaríamos, trocaríais, trocarían.
SUBJUNTIVO
PRESENTE: trueque, trueques, trueque, troquemos, troquéis, truequen.
IMPERFECTO: trocara o trocase, trocaras o trocases, trocara o trocase, trocáramos o trocásemos, trocarais o trocaseis, trocaran o trocasen.
FUTURO: trocare, trocares, trocare, trocáremos, trocareis, trocaren.
IMPERATIVO: trueca, trueque, troquemos, trocad, truequen.
GERUNDIO: trocando.
PARTICIPIO: trocado.
————————
II
(De origen incierto.)
1 Cambiar una cosa por otra:
trocó buena parte de su cosecha por alimentos.
SINÓNIMO permutar
verbo transitivo/ pronominal
2 Convertir una cosa en otra:
la suerte se trocó en desgracia.
REG. PREPOSICIONAL + en
SINÓNIMO mudar variar
3 Echar la comida por la boca.
SINÓNIMO vomitar
4 Tomar una cosa por otra:
trocó su saludo por un gesto de desprecio.
SINÓNIMO equivocar
5 EQUITACIÓN Hacer que una caballería al galope cambie de pie y mano.
verbo pronominal
6 Cambiar una persona de vida:
se trocó de vida cuando le tocó la lotería.
7 Cambiar una persona el asiento con otra:
se trocaron los asientos para ver mejor la pantalla.

CONJUGACIÓN

INDICATIVO
PRESENTE: trueco, truecas, trueca, trocamos, trocáis, truecan.
IMPERFECTO: trocaba, trocabas, trocaba, trocábamos, trocabais, trocaban.
INDEFINIDO: troqué, trocaste, trocó, trocamos, trocasteis, trocaron.
FUTURO: trocaré, trocarás, trocará, trocaremos, trocaréis, trocarán.
CONDICIONAL: trocaría, trocarías, trocaría, trocaríamos, trocaríais, trocarían.
SUBJUNTIVO
PRESENTE: trueque, trueques, trueque, troquemos, troquéis, truequen.
IMPERFECTO: trocara o trocase, trocaras o trocases, trocara o trocase, trocáramos o trocásemos, trocarais o trocaseis, trocaran o trocasen.
FUTURO: trocare, trocares, trocare, trocáremos, trocareis, trocaren.
IMPERATIVO: trueca, trueque, troquemos, trocad, truequen.
GERUNDIO: trocando.
PARTICIPIO: trocado.

* * *

trocar1 (del fr. «trocarts») m. Cir. Instrumento que se emplea para hacer punciones y extraer líquidos de las cavidades del organismo.
————————
trocar2
1 por») tr. Dar una ↘cosa y recibir otra por ella. También recípr.: ‘Trocarse los papeles’. ≃ *Cambiar[se]. ⊚ (ant.) Cambiar una moneda por el mismo dinero en otras de menos valor.
2 en») tr. y prnl. *Convertir[se] una ↘cosa en otra distinta y frecuentemente opuesta: ‘Trocar[se] el amor en odio’.
3 tr. *Equivocar o *tergiversar una cosa.
4 Equit. Hacer que el caballo que galopa con el pie y la mano derechos pase a hacerlo con los izquierdos, o viceversa. Cambiar.
5 *Vomitar la comida.
Conjug. como «contar».

* * *

trocar1. (Del fr. trocarts). m. Instrumento de cirugía, que consiste en un punzón con punta de tres aristas cortantes, revestido de una cánula.
————————
trocar2. (Etim. disc.). tr. cambiar (ǁ dar o tomar algo por otra cosa). || 2. Arrojar por la boca lo que se ha comido. || 3. equivocar. Al criado no se le puede encargar nada, porque todo lo trueca. || 4. Equit. Hacer que una caballería al galope cambie de pie y mano. || 5. desus. Cambiar moneda. || 6. intr. cambiar (ǁ mudar). || 7. prnl. Cambiar de vida. || 8. Permutar el asiento con otra persona. || 9. Dicho de una cosa: Mudarse, cambiarse enteramente. Trocarse la suerte, el color. ¶ MORF. conjug. actual c. contar.

* * *

CONJUGACIÓN
Presente de indicativo
trueco, truecas, trueca, trocamos, trocáis, truecan.
Pretérito perfecto simple de indicativo
troqué, trocaste, trocó, trocamos, trocasteis, trocaron.
Presente de subjuntivo
trueque, trueques, trueque, troquemos, troquéis, truequen.
Imperativo
trueca (tú), trueque (él/Vd.), troquemos (nos.), trocad (vos.), truequen (ellos/Vds.).

Enciclopedia Universal. 2012.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Mira otros diccionarios:

  • trocar — TROCÁR, trocare, s.n. Instrument chirurgical în formă de tub ascuţit (cu mâner), folosit la efectuarea puncţiilor sau la introducerea în unele cavităţi ale organismului a unor instrumente chirurgicale sau a unor dispozitive optice. – Din fr.… …   Dicționar Român

  • trocar — trócar trócar m. instrum. Aparato puntiagudo formado por una cánula que sirve para efectuar punciones y extraer líquido de su interior. Medical Dictionary. 2011. trocar …   Diccionario médico

  • trocar — Se conjuga como: volcar Infinitivo: Gerundio: Participio: trocar trocando trocado     Indicativo   presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. trueco truecas trueca trocamos trocáis… …   Wordreference Spanish Conjugations Dictionary

  • trocar — em troca me isso em miúdos. trocar por trocava a cidade pelo campo …   Dicionario dos verbos portugueses

  • trocar — v. tr. 1. Fazer troca de. 2. Inverter a ordem ou o sentido de. 3. Dar o equivalente de (uma moeda em moedas de outro valor). 4. Substituir; permutar. 5. Alternar. • v. pron. 6. Transformar se. 7. Mudar se; converter se.   • Confrontar: troçar,… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • troçar — v. tr. e intr. Fazer zombaria de; escarnecer; zombar; ridicularizar.   • Confrontar: trocar …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Trocar — Tro car, n. [F. trocart (or trois quarts, i. e., three quarters); trois three (L. tres) + carre the side of a sword blade; so called from its triangular point.] (Surg.) A stylet, usually with a triangular point, used for exploring tissues or for… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Trocar — Trocar, so v.w. Troiscart …   Pierer's Universal-Lexikon

  • trocar — trocar(se) 1. ‘Cambiar [una cosa] por otra’ y ‘transformar(se) en otra cosa’. Verbo irregular: se conjuga como contar (→ apéndice 1, n.º 26), es decir, diptongan las formas cuya raíz es tónica (trueco, truecas, etc.), pero no aquellas cuya raíz… …   Diccionario panhispánico de dudas

  • troçar — de troçava do velhinho …   Dicionario dos verbos portugueses

  • trocar — [trō′kär΄] n. [Fr trocart < trois (< L tres, THREE) + carre, a side, face < carrer, to make square < L quadrare (see QUADRATE): from the shape of the point] a surgical instrument consisting of a sharp stylet enclosed in a tube… …   English World dictionary

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”